Podaż helu: stabilność czy kolejna bańka?

Dwuletnihelniedobory oficjalnie się skończyły, ale stabilność rynku pozostaje pod znakiem zapytania, ponieważ podaż w dalszym ciągu pozostaje niepewna.

Phil Kornbluth powiedział: „Hel Niedobór 4.0 się skończył. To nie tak, że to może się skończyć, to jest to, że już się skończyło.”

Przypływdostawy helu do początku 2024 r. ułatwiło uzyskanie nowych zapasów. Gazprom zwiększa globalną podaż, dodając około 50 kontenerów o pojemności 11 000 galonów miesięcznie, co oznacza wzrost o 10%. Głównydostawcy helurównież zakończyli przydziały.

Kornbluth zauważył, że podczas gdy popyt nahel w produkcji półprzewodników zaczyna się poprawiać, nadal utrzymuje się poniżej poziomu z 2022 r. „Niektóre rynki są nadpodaż, szczególnie w Chinach, gdzie napływ taniej rosyjskiej podaży i słaby popyt na elektronikę spowodowały dyslokacje na rynku”. Choć Chiny są drugim co do wielkości rynkiem, to obecnie są najmniej rentowne.

Ceny kontraktowe helu doświadczają „prądów wstecznych”. Ceny nowych i odnowionych kontraktów spadły, podczas gdy ceny istniejących kontraktów pozostają w pobliżu historycznych maksimów, a ceny rosną ze względu na presję kosztową, z jaką borykają się główni dostawcy.

Przyczyny niedoborów

Po 16 latach częstych niedoborów spodziewano się, że rok 2022 będzie rokiem, w którym:rynek heluw końcu zapewniła sobie wystarczające dostawy wraz z otwarciem należącej do Gazpromu fabryki Amur, jednak seria nieoczekiwanych zdarzeń, takich jak eksplozje, pożary i przerwy w dostawie prądu, poważnie utrudniła ożywienie gospodarcze.

„Po krótkim uruchomieniu fabryki w Amur, pożar w październiku 2021 r. i poważna eksplozja w styczniu 2022 r. opóźniły wejście fabryki w Amur na rynek do grudnia 2023 r.”

W okresie od stycznia do czerwca 2022 r. spółka BLM doświadczyła również poważnej przerwy w dostawie prądu, co spowodowało zmniejszenie podaży na rynku o około 15%.

Czynniki te, w połączeniu z szeregiem innych zakłóceń w dostawach występujących w tym samym czasie, doprowadziły do ​​niedoborów.

Perspektywy na rok 2024

Kornbluth powiedział, że w 2024 r. podaż będzie nadal wystarczająca, w zależności od wydajności rosyjskiej fabryki Amur. „Oczekuje się, że Amur dostarczy na rynek od 500 do 600 milionów stóp sześciennych (MMCF). Amur jest wciąż stosunkowo nowy, więc musimy sprawdzić, czy mogą produkować niezawodnie.

Nowe sankcje UE mogą zakłócić rynek, ograniczając dostawy gazu amurskiego. Oczekuje się jednak, że rynek zostanie wzmocniony zwiększonym popytem na elektronikę i zbliżającym się uruchomieniem instalacji Freeport LNG w Teksasie, która w ramach umowy odbioru z Linde dostarczy na rynek około 200 milionów stóp sześciennych gazu.

„Oczekujemy, że zmienność cen będzie się utrzymywać, przy niezmienionych cenach istniejących kontraktów, ale niższych cenach w przypadku nowych kontraktów i odnowień” – dodał Kornbluth.

Pomimo nowej podaży,rynek helupozostaje niestabilny i podatny na sankcje, ryzyko geopolityczne i awarie elektrowni.